Μπορείς να βοηθήσεις:
Άρθρα
Εδώ θα βρείτε όλα τα δημοσιευμένα άρθρα μαζί με τις δημοσιογραφικές αναφορές που έχουν γίνει για αυτά.
Creative Commons Αναφορά-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
Η σημαντικότητα και ο προσδιορισμός του Φωσφόρου
Η μελέτη των φυσικοχημικών ιδιοτήτων ενός εδάφους είναι απαραίτητη για την επίτευξη της γεωργικής παραγωγής και την αποφυγή υποβαθμίσεως της. Η παραγωγικότητα του εδάφους, δηλαδή η ικανότητα να δίνει ικανοποιητικές σοδείες σε ένα συγκεκριμένο γεωργικό σύστημα, ορίζεται μέσω των ποσοτικών και ποιοτικών αναλύσεων των διαφόρων παραγόντων και ιδιοτήτων. Ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες της Παραγωγικότητας του εδάφους είναι η γονιμότητα του, δηλαδή, η δυνατότητα να παρέχει θρεπτικά στοιχεία στα φυτά σε ικανοποιητικές ποσότητες και με σχετικά γρήγορο ρυθμό. Ένα έδαφος περιέχει θρεπτικά στοιχεία που κατατάσσονται σε δυο μεγάλες ομάδες, τα μακροστοιχεία ή μακροθρεπτικά ( C, H, O, P, N, K, Ca, Mg, S) και τα μικροστοιχεία ή μικροθρεπτικά ( Fe, Mn, Zn, Cu, Mo, B, Cl ).
Το φώσφορο αποτελέι ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία του εδάφους επειδή λειτουργεί σαν μεταφορέας ενέργειας στο φυτό. Πιο συγκεκριμένα, βοηθάει στην καλη ανάπτυξη του ριζικού συστήματος, στην ενίσχυσει της καταβολής των αναπαραγωγικών οργάνων, στην επιτάχυνση της ωρίμανσης και στον σχηματισμό ομοιόμορφων σπόρων. Δυστυχώς όμως το φώσφορο είναι ένα εξαιρετικά δυσκίνητο στοιχείο στο έδαφος το οποίο καθιζάνει πολύ εύκολα με αποτέλεσμα να απορροφάται πολύ δύσκολα από τα φυτά. Στα εδάφη με ουδέτερο pHτο φώσφορο συνήθως σχηματίζει δυσδιάλυτα σύμπλοκα με το άργιλο και το σίδηρο ενώ στα αλκαλικλα εδάφη με το ασβέστιο και το μαγνήσιο. Για τους παραπάνω λόγους η συγκέντρωση του διαλυτού φωσφόρου στο εδαφικό διάλυμα είναι πολύ χαμηλότερη συγκριτικά με άλλα στοιχεία. Στο έδαφος το συναντάμε με την μορφή μονοσθενών και δισθενών ορθοφωσφορικών ανιόντων. Βασικός παράγοντας για την διαθεσιμότητα του φωσφόρου είναι κυρίως το pH, για αυτό και σε εδαφικά pH μικρότερα του 6,8 κυριαρχεί το μονοσθενές ορθοφωσφορικό ανιόν, που απορροφάται πιο εύκολα απο το ριζικό σύστημα ενώ σε εδαφικά pH μεταξύ του 6,8 και του 7,2 κυριαρχεί το δισθενές που απορροφάται δυσκολότερα. Βέβαια υπάρχει και η περίπτωση των αλκαλικών εδαφών με pHμεγαλύτερο του 7,2 που κυριαρχεί το τρισθενές ανιόν, το οποίο είναι πολύ δύσκολα απορροφίσιμο, ιδιαίτερα όταν επικρατούν χαμηλές θερμοκρασίες.Παρόλα αυτά, υπάρχουν αρκετοί τρόποι για να αυξήσουμε την διαθεσιμότητα του στο έδαφος, όπως, να επιλέγονται λιπάσματα φωσφόρου με υψηλή υδατοδιαλυτότητα, να πραγματοποιούνται ενέργειες ώστε το εδαφικό pHνα σταθεροποιείται κάτω από το 7 και να επιλέγεται διαφυλλική εφαρμογή λιπασμάτων με φώσφορο.
Κάπου εδώ πρέπει να αναφερθεί ότι υπάρχουν αρκετοί μέθοδοι προσδιορισμού της ποσότητας του φωσφόρου, αλλά η μέθοδος Olsenείναι αυτήν που δίνει τα πιο αξιόπιστα αποτελέσματα είτε σε ασβεστούχα είτε σε όξινα εδάφη. Το εκχυλιστικό διάλυμα που χρησιμοποιείται στην μέθοδο αυτήν είναι ένα αλκαλικό διάλυμαNaHCO30,5 Mρυθμισμένο σε pH8,5 για ασβεστούχα, αλκαλικής ή ουδέτερης αντίδρασης εδάφη, που ο εδαφικός φώσφορος συναντάται στην μορφή φωσφορικών ασβεστίων. Όλη η δράση οφείλεται στην παρουσία των ιόντωνHCO3–και CO3-2. Τα πρώτα αντικαθιστούν τα προσροφημένα φωσφορικά ιόντα αποδίδοντας τα στο εδαφικό διάλυμα. Στο τέλος τα ιόντα CO3-2καταβυθίζουν τοCa2+ως αδιάλυτο CaCO₃, μειώνοντας την ενεργότητα του και βοηθώντας την διαλυτοποίηση των φωσφορικών ασβεστίων.
Τα φυτά έχουν ανάγκη από τον σωστό συνδυασμό θρεπτικών στοιχείων για να επιβιώσουν και να μεγαλώσουν. Όταν αυτά πάσχουν από κακή θρέψη, εμφανίζουν συμπτώματα ασθενειών. Μια υψηλότερη ή χαμηλότερη συγκέντρωση κάποιου στοιχείου μπορεί να προκαλέσει σημαντικά προβλήματα.Ο προσδιορισμός του φωσφόρου στο έδαφος είναι ένα απαραίτητο μέτρο για την αποφυγή τροφοπενίας καθώς η έλλειψη φωσφόρου, μπορεί να προκαλέσει κυρίως ανωμαλίες ανάπτυξης σε όλο το φυτό. Αναλυτικότερα, προκαλεί αποχρωματισμούς στα γηραιότερα φύλλα αλλά και στους μίσχους των νεαρών φύλλων. Για να αντιμετωπιστεί η τροφοπενία του φωσφόρου χρειάζεται να προστεθεί κάποιο διάλυμα με οργανική πηγή φωσφόρου και να εφαρμοστεί στο φυτό είτε διαφυλλικά είτε στο υπόστρωμα. Κατά συνέπεια η έλλειψη φωσφόρου στο έδαφος έχει ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση ανάπτυξης της ρίζας και τον περιορισμό της βλάστησης.Τέλος είναι αξιοσημείωτο να αναφερθεί ότι σοβαρές επιπτώσεις προκαλεί και η υπολειμματική δράση του, καθώς εμποδίζει την αφομοίωση του καλίου, του ψευδαργύρου, του χαλκού και του σιδήρου.
Αναφορές//Διαβάστε το και εδώ:
Τα αντιχαλαζικά δίκτυα
Το χαλάζι αποτελεί πια ένα από τα κυριότερα προβλήματα για την υγεία και την παραγωγικότητα των οπωροφόρων. Δημιουργείται κυρίως από τον Μάιο έως και τον Σεπτέμβριο και προκαλεί μακροχρόνιες ζημιές χιλιάδων ευρώ, όπως καταστροφή φυλλωμάτων, μωλωπισμοί, πτώση καρπών και σχίσιμο του φλοιού των βλαστών. Για αυτόν τον λόγο η ύπαρξη αντιχαλαζικών διχτύων είναι απαραίτητη σε μέρη που το φαινόμενο αυτό είναι πιο συχνό. Βέβαια η χρήση τέτοιων διχτύων είναι ιδανική και για την αποφυγή περισσότερων προβλημάτων, όπως προστασία των δέντρων από τον αέρα, τα πουλιά και τα έντομα.
Τα βασικά χαρακτηριστικά των αντιχαλαζικών είναι τα εξής, το χρώμα, ο τρόπος πλέξης, το βάρος και το πλάτος. Ανάλογα με την καλλιέργεια τοποθετούνται και τα εξής χρώματα αντιχαλαζικών, Άσπρο για τα αμπέλια, Μαύρο για τα μήλα, κεράσια, ρόδια και Γκρι για τα υπόλοιπα. Συνήθως είναι πλεκτό και δεμένο σε σχήμα τετράγωνου με έξτρα σφιχτή πλέξη στις άκρες και στο κέντρο. Το πλάτος του κυμαίνεται από το 1 έως και 6 μέτρα, διευρύνοντας έτσι το φάσμα των εφαρμογών. Το βάρος του είναι μεταξύ των 60 και 90 γραμμαρίων ανά τετραγωνικό μέτρο, έτσι ώστε να εξυπηρετεί συνεχώς διαφορετικές ανάγκες και απαιτήσεις.
Αναλυτικότερα, τα πλεονεκτήματα χρήσης των αντιχαλαζικών διαφοροποιούνται σε 4 τομείς. Στον τομέα της προστασίας των καλλιεργειών από την ακτινοβολία του ήλιου, δηλαδή αντοχή στην υπεριώδη Ακτινοβολία(UV),στον τομέα προστασίας από το χαλάζι( η τοποθεσία αντιχαλαζικών διχτύων πάνω από τα νάνα δένδρα μπορούν να μειώσουν πάρα πολύ το σχίσιμο τους από το χαλάζι), στον τομέα για τον έλεγχο της θερμοκρασίας( η τοποθέτηση διχτύων δημιουργεί ένα είδος θερμοκηπίου που βοηθάει στην πρωίμιση της παραγωγής) και στον τομέα προστασίας από τα έντομα( τα αντιχαλαζικά βοηθούν στην αποτροπή εισόδου πολλών εντόμων, όπως αλευρώδη, αφίδα, tuta)
Εν κατακλείδι πρέπει να αναφερθεί ότι η τιμή του στην ελληνική αγορά κυμαίνεται μεταξύ των 30 έως 50 λεπτών ανά τετραγωνικό μέτρο. Παρόλα αυτά χρειάζονται κάποια ιδιαίτερη συντήρηση μετά από έναν συγκεκριμένο χρόνο ή από κάποια ισχυρά καιρικά φαινόμενα. Κάτι που προβληματίζει του παραγωγούς για την χρήση και την εγκατάσταση των αντιχαλαζικών σε μεγάλες καλλιέργειες.
Αναφορές//Διαβάστε το και εδώ:
Τα Γενετικά Τροποποιημένα τρόφιμα στις μέρες μας
Με το πέρασμα του χρόνου γίνεται όλο και πιο συχνό το φαινόμενο της εισαγωγής των γενετικών τροποποιήσεων στην υπάρχουσα βιομηχανία των τροφίμων. Ελάχιστες είναι οι έρευνες που αφορούν την ασφάλεια των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων, κάτι που δικαιολογεί την αναβλητικότητα των εταιριών για την εντατικοποιημένη χρήση τους.
Αναλυτικότερα τα μεταλλαγμένα τρόφιμα αποτελούνται από ζωοτροφές και προϊόντα που προέρχονται από γονιδιακές μεταλλάξεις που ανήκουν σε άλλα φυτά, ζώα ή ιούς. Η γενετική μηχανική έχει φτάσει στο επίπεδο να μεταφέρει επιλεγμένα γονίδια από το ένα είδος στο άλλο, ακόμη και σε οργανισμούς που δεν συγγενεύουν, δηλαδή, μπορούν να επιτευχθούν διασταυρώσεις που δεν προκύπτουν στην φύση αλλά γίνονται εφικτές μέσω εργαστηριακών τροποποιήσεων. Μέσω των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων θεωρείται ότι εξασφαλίζεται η αυξημένη παραγωγικότητα μιας καλλιέργειας καθώς και η μείωση των αναγκών ψεκασμού και χρήσης λιπασμάτων. Οι γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί διακρίνονται σε δύο κατηγορίες από πλευράς επικινδυνότητας για την ανθρώπινη υγεία και περιβάλλον. Η πρώτη κατηγορία αφορά την δημιουργία γενετικά τροποποιημένων οργανισμών που χρησιμοποιούνται για την ανάπτυξη ερευνών και για την παραγωγή χρήσιμων τεχνολογικών προϊόντων, όπως φάρμακα εμβόλια κτλ. Σε αντίθεση με την δεύτερη κατηγορία που αφορά ΓΤ οργανισμούς με σκοπό την απελευθέρωση τους στην φύση ή σε περιορισμένους χώρους, όπως θερμοκήπια και ιχθυοτροφία. Ενδεικτικά πρέπει να αναφερθεί ότι με την πάροδο των χρόνων, έχουν δημιουργηθεί γενετικά τροποποιημένα φυτά που αντιστέκονται σε ζιζανιοκτόνα και βλαβερούς οργανισμούς.
Οι κίνδυνοι είναι αρκετοί καθώς εκφράζονται ανησυχίες για τις συνέπειες διάφορων καλλιεργούμενων μεταλλαγμένων φυτών στο περιβάλλον. Οι ανησυχίες αυτές αφορούν κυρίως την πιθανότητα να μεταφερθούν γενετικά τροποποιημένα γονίδια σε συμβατικές καλλιέργειες ή σε άγρια είδη φυτών. Για την αντιμετώπιση αυτών των κινδύνων , εφαρμόζονται μέτρα που αφορούν την απόσταση ανάμεσα στα χωράφια με γενετικά τροποποιημένα φυτά και σε εκείνα με συμβατικά.
Στις μέρες μας τα μεταλλαγμένα τρόφιμα είναι ασφαλέστερα σε σχέση με το παρελθόν που η διαδικασία εφαρμογής της ασφάλειας τους ήταν αρκετά περίπλοκη. Παρόλα αυτά δεν αργούν να εμφανιστούν διάφοροι προβληματισμοί , όπως ότι με την εισαγωγή συγκεκριμένων τροποποιημένων γονιδίων σε διάφορες τροφές , υπάρχει πιθανότητα να προκληθούν αλλεργικά σοκ σε άτομα με συγκεκριμένες αλλεργίες. Ως προς το περιβάλλον τώρα , μπορούν να υπάρξουν βλάβες σε άλλους οργανισμούς αφού μέσω του αέρα μπορούν να μεταφερθούν μεταλλαγμένα γονίδια σε «φυσικές» εκτάσεις. Κάπου εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι για την εκτροφή των ζώων, οι τροφές που χρησιμοποιούνται στην Ελλάδα δεν είναι μεταλλαγμένες , με κάποιες εξαιρέσεις στην σόγια , η οποία παραμένει γενετικά τροποποιημένο προϊόν κατά 60 τα εκατό. Στην ελληνική αγορά εξαιτίας αυτού του γεγονότος κυκλοφορούν εκατοντάδες μεταλλαγμένα τρόφιμα επειδή περιέχουν γενετικά τροποποιημένα συστατικά που περιέχονται από ζώα τα οοπόια έχουν τραφεί με μεταλλαγμένες ζωοτροφές. Η ανησυχία του καταναλωτή για τους πιθανούς κινδύνους από την κατανάλωση γενετικά τροποποιημένων τροφίμων έχουν ήδη συζητηθεί αλλά πάντα κάτι υπάρχει για να προστεθεί.
Αναφορές//Διαβάστε το και εδώ:
Το Φαινόμενο του Θερμοκηπίου, σκοτώνει;
Ηγήινη ακτινοβολία αποτελείόλο το σύνολο των ακτινοβολιών που εκπέμπονται από την επιφάνεια της γης καθώς και από την ατμόσφαιρα. Η ακτινοβολία ωστόσο που χαρακτηρίζεται με μεγάλο μήκος κύματος απορροφάτε πολύ έντονα από το διοξείδιο του άνθρακα και το νερό. Οπότε μέσα στιςσημαντικότερες επιπτώσεις από την πλευρά του πλανήτη μας είναι η θέρμανση της γήινης ατμόσφαιρας.
Η θερμοκρασία της ατμόσφαιρας εξαρτάται κατά ένα μεγάλο βαθμό από την ποσότητα των υδρατμών και την ποσότητα του διοξειδίου του άνθρακα που υπάρχουν μέσα σε αυτή,συνεπώς οι διάφορες μεταβολές των συστατικών αυτών θα έχουν σημαντικές επιπτώσεις στις θερμοκρασιακές διακυμάνσεις. Το φαινόμενο αυτό κατά κόρον ονομάζεται Φαινόμενο του ατμοσφαιρικού Θερμοκηπίου ή πιο απλά,Φαινόμενο του Θερμοκηπίου. Η ονομασία του φαινομένου αυτού, οφείλεται στο γεγονός ότι οι ίδιες περίπου διαδικασίες και συνθήκες δημιουργούνται μέσα σε ένα θερμοκήπιο έτσι ώστε ένα μεγάλο μέρος της ακτινοβολίας να εκπέμπεται στο έδαφος και στα φυτά του θερμοκηπίου με σκοπό την ταχύτερη ανάπτυξη τους. Συνεπώς το γυάλινο κάλυμμα βοηθάει στον εγκλωβισμό της ηλιακής ακτινοβολίας εντός του θερμοκηπίου, όπως αντίστοιχα τα σύννεφα και το διοξείδιο του άνθρακα βοηθάμε για την δημιουργία μιας «γυάλινης οροφής» γύρω από την Γη. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ένα 80% αυτού του φαινομένου οφείλεται στους ανθρώπους και ένα 20% οφείλεται στον φυσικό παράγοντα της γης.
Εκεί που θα ήθελα να εστιάσω είναι στον ανθρωπογενή παράγοντα ο οποίος επηρεάζει με τη διαδικασία της καύσης ένα μεγάλο κομμάτι της απορροφούμενηςακτινοβολίας από τους υδρατμούς της ατμόσφαιρας. Είναι γνωστό ότι από όλη την ηλιακή ενέργεια που δέχεται η γη, ένα μεγάλο μέρος της ανακλάται πίσω προς το διάστημα, από την επιφάνεια της γης και από τα σύννεφα.Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχει απόθεμα που απορροφάτε από την γη και τη ατμόσφαιρα. Έτσι, εδώ τίθεται το ερώτημα αν μπορούμε να ισορροπήσουμε κατά κάποιο τρόπο τις εκπομπές ρύπων που δημιουργούν διοξείδιο του άνθρακα και που σε συνδυασμό με τους υδρατμούς απορροφούν ένα πολύ μεγάλο ποσοστό της γήινης ακτινοβολίας.
Τόσο προς τα πάνω όσο και προς τα κάτω εκπέμπεται ένα μεγάλο μέρος της ακτινοβολίας,με αποτέλεσμα να εγκλωβίζεται στην ατμόσφαιρα και να διαμορφώνει με τον τρόπο της σε υψηλά επίπεδαθερμοκρασίες από εκείνες που θα ήταν δυνατόν να σημειωθούν αν δεν υπήρχε η ατμόσφαιρα. Αποτέλεσμα αυτού του εγκλωβισμού αποτελεί η αύξηση της επιφανειακής θερμοκρασίας της γης που μπορεί να αποτελέσει καταστροφική για εκατοντάδες οικοσυστήματα. Δημιουργούνται καύσωνες, καταιγίδες, άστατες και έντονες βροχοπτώσεις, αύξηση της στάθμης της θάλασσας, απειλή για τα διάφορα ζώα καθώς μερικά μεταναστεύουν σε υψηλότερα υψόμετρα ή μακριά από τον ισημερινό,όξυνση του ωκεανού, πυρκαγιές και ξηρασία λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Δυστυχώς δεν γνωρίζω ποιο κουμπί πρέπει να πατήσουμε για να μειώσουμε αρκετά τον ανθρωπογενή παράγοντα από την εξίσωση αυτού του φαινομένου αλλά ελπίζω να βρεθεί σύντομα, διότι ότι ο πλανήτης φωνάζει βοήθεια.
Αναφορές//Διαβάστε το και εδώ:
Η σημαντικότητα της ανάλυσης του εδάφους
Μία από τις σημαντικότερες ενέργειες που πρέπει να κάνει ο παραγωγός πριν ξεκινήσει την καλλιέργειά του είναι να αναλύσει αρκετά το έδαφος, που θα αποτελεί την οικογένεια των φυτών, για τους επόμενους μήνες. Η εδαφολογική ανάλυση πρέπει να εξετασθεί για να δει ο παραγωγός τι ελλείψεις και τι περίσσιες θρεπτικών στοιχείων υπάρχουν έτσι ώστε να ξέρει ακριβώς τα λιπάσματα που πρέπει να συνθέσει για να δώσει όλα εκείνα τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία που χρειάζονται αργότερα τα φυτά.
Η ανάλυση πρέπει να γίνεται συνήθως πριν την τοποθέτηση κάποιας καλλιέργειας έτσι ώστε να καταλάβουμε τι χρειάζεται το χωράφι και τι όχι. Αν βέβαια έχει τοποθετηθεί ήδη η καλλιέργεια και αρχίζουμε να παρατηρούμε διάφορα συμπτώματα στα φυτά τις πρώτες μέρες, θα ήταν επιθυμητή μια άμεση διάγνωση σε σχέση με την περιεκτικότητα του εδάφους σε θρεπτικά έτσι ώστε να αποφευχθούν τυχόν τροφοπενίες ή υπερβολική λίπανση που αργότερα συνεπάγεται τοξικότητα. Βέβαια αρκετά προβλήματα του εδάφους μπορούν να μην εντοπιστούν λόγω κλιματικών συνθηκών όπως είναι ο καιρός, η υγρασία, η θερμοκρασία κτλ.
Θέλοντας και μη είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι η λήψη ενός δείγματος αντιπροσωπεύει ολόκληρο το χωράφι, οπότε τουλάχιστον η δικιά μου άποψη είναι να λαμβάνονται δείγματα από διαφορετικά μέρη του χωραφιού και να συγκρίνονται μεταξύ τους έτσι ώστε να ο γεωπόνος που θα «μεταφράσει» τα δείγματα, να καταλήξει σε αποτελέσματα που μπορεί να τείνουν προς το κοινό.
Αν ένας γεωργός με ρωτούσε πότε θα ήταν η κατάλληλη εποχή δειγματοληψίας, τότε θα του απαντούσα ότι καλό θα ήταν να λαμβάνονται δείγματα πριν ακριβώς την εφαρμογή οποιαδήποτε λίπανσης. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να αποφύγουμε προβλήματα όπως, πχ. αν τα δείγματα του εδάφους ληφθούν κατά το στάδιο ανάπτυξης των φυτών τότε σημαντικό ποσοστό των θρεπτικών στοιχείων που ήταν στο έδαφος πριν την ανάλυση, θα έχουν προσληφθεί ήδη από τα φυτά και η ανάλυση θα δείξει χαμηλή περιεκτικότητα, οπότε και λανθασμένα αποτελέσματα.
Αντίστοιχα τα δείγματα εδάφους που μπορεί να ληφθούν μετά τη συγκομιδή και την ενσωμάτωση όλων των φυτικών υπολειμμάτων θα έχει ως αποτέλεσμα να δίνει υψηλότερες τιμές λόγω συσσώρευσης, οπότε και πάλι λανθασμένα αποτελέσματα. Επίσης, πρέπει να αποφεύγεται ή να μην λαμβάνονται δείγματα εδάφους κατά την διάρκεια και μετά από βροχοπτώσεις , διότι προκαλείται έκπλυση ορισμένων απαραίτητων χημικών στοιχείων. Ειδικότερα, μέρες με υψηλή υγρασία, προκαλείται ελάττωση αζώτου εξαιτίας της απώλειας του με την απονιτροποίηση.
Η εδαφική ανάλυση καθορίζει αρκετά την κατάσταση γονιμότητας ενός χωραφιού και αποτελεί συμβουλευτικό χαρακτήρα καθοδηγώντας τον παραγωγό, με οδηγίες του γεωπόνου, σε λήψη σημαντικών αποφάσεων για την επίλυση των διάφορων προβλημάτων του εδάφους.
Αναφορές//Διαβάστε το και εδώ:
Η ξήρανση στα αιθέρια έλαια
Οι διάφοροι οργανισμοί κατάρτισης προδιαγραφών όπως είναι η ISO, επιβάλλουν συνεχώς συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στοιχεία σε αιθέρια έλαια και σε αρωματικά φαρμακευτικά φυτά έτσι ώστε να μπορέσει να κυκλοφορήσει εμπορικά το παραγόμενο προϊόν.
Κατά κάποιο τρόπο προσδιορίζεται το αρωματικό προφίλ που απαιτείται από τις αντίστοιχες βιομηχανίες. Γενικά το αιθέριο έλαιο επηρεάζεται αρκετά από τη θερμοκρασία ξήρανσης καθώς προκαλούνται σε μεγάλο βαθμό απώλειες. Ειδικότερα οι περισσότερες περιπτώσεις απωλειών στο αιθέριο έλαιο προκαλούνται σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες των 45 βαθμών κελσίου από τη διαδικασία της ξήρανσης.
Δύο εκδοχές μπορούν να περιγράψουν αυτό το φαινόμενο, μία είναι η γρήγορη μετακίνηση του νερού από το εσωτερικό προς το εξωτερικό του φλοιού το οποίο προκαλεί από την αρχή της διαδικασίας της ξήρανσης μία εναπόθεση διαλυτών ουσιών και έτσι καθυστερούν τα φυτικά συστατικά. Από την άλλη βέβαια η σχετική διάχυση των φυτικών ουσιών σε σχέση με αυτή του νερού είναι μεγαλύτερη. Όμως σε περίπτωση αυξημένων ρυθμών ξήρανσης δημιουργείται περιεκτικότητα νερού στην επιφάνεια, από τις πρώτες στιγμές της διαδικασίας και έτσι προκαλείται επιλεκτική διάχυση των φυτικών συστατικών του νερού δημιουργώντας ευνοϊκό κλίμα για την αποβολή του.
Πρέπει να σκεφτούμε ότι τα εσωτερικά όργανα είναι πολύ ευαίσθητα και επιρρεπής σε διάφορες αλλοιώσεις οπότε χρειάζονται και ιδιαίτερη ‘φροντίδα’. Βέβαια υπάρχουν πολλά είδη της οικογένειας apiaceae, όπως είναι ο μαϊντανός, το μάραθο, ο άνηθος, η Αγγελική κτλ. τα οποία η έκθεση και η αποθήκευση του ελαίου γίνεται στους αγωγούς κάτω από την επιδερμίδα και έτσι ο κίνδυνος απωλειών μειώνεται αισθητά.
Τέλος, θα πρέπει να αναφέρω ότι πέρα από τις απώλειες που μπορούμε να έχουμε πρέπει να προσέχουμε και την διαδικασία της ξήρανσης επειδή μπορεί να προκαλέσει αλλαγές ακόμα και στη σύνθεση του αιθέριου ελαίου, δηλαδή τροποποίηση σε ολόκληρο το αρωματικό προφίλ του.
Αναφορές//Διαβάστε το και εδώ:
Τι είναι ο σεισμός;
Θα μπορούσε να ακουστεί παράλογο αλλά κάποτε η Αφρική με τη νότια Αμερική αποτελούσαν μία Ήπειρο. Μπορεί ένας σεισμός να χωρίσει στα δύο τον κόσμο; Οι περισσότεροι θα μπορούσαν να πουν ότι ένας σεισμός αποτελεί τη σύγκρουση μιας ηπειρωτικής πλάκας με μία άλλη, βέβαια πρέπει πρώτα να προσδιορίσουμε τα είδη των πλακών.
Έχουμε την Ηπειρωτική πλάκα, η οποία μπορεί να έχει βάθος 300km και την Ωκεανική πλάκα η οποία συνήθως είναι λεπτή, δηλαδή το πάχος της κυμαίνεται από 10 έως 100km. Οι περισσότεροι σεισμοί προκαλούνται από τις άκρες αυτών των πλακών καθώς εκείνα τα σημεία ουσιαστικά αποτελούνται από σκληρά και μη ελαστικά υλικά που ‘τρίβονται’ μεταξύ τους. Όταν δύο πλάκες συγκρούονται, δημιουργούνται εντάσεις οι οποίες εκτονώνονται στην επιφάνεια της γης με τη μορφή ενός σεισμού. Για παράδειγμα, έχουν πραγματοποιηθεί μεγάλοι σεισμοί παλιότερα στη Χιλή, όπου συγκρουόταν η Ωκεανική πλάκα με την Ηπειρωτική πλάκα της Νότιας Αμερικής. Η διαφορά μεγέθους των πλακών, δηλαδή η σύγκρουση δύο διαφορετικών ειδών προκαλούν σεισμούς μεγάλης έντασης.
Εστιάζοντας στο τι μπορεί να προκαλέσει, οι επιπτώσεις γίνονται πιο ορατές στις κατασκευές επειδή αυτές προκαλούν τραυματισμούς και θανάτους ανθρώπων καθώς και μεγάλες οικονομικές ζημιές. Οι άμεσες βλάβες προκαλούνται επειδή τα σεισμικά κύματα που διέρχονται από το βάθος της γης μετακινούνται προς την επιφάνεια της, δημιουργώντας στο έδαφος αυτό το ‘τρέμουλο’ που μπορεί να προκαλέσει κατολίσθηση θεμελίων και τοίχων. Πολλές φορές πρέπει να προσέχουμε και τις έμμεσες βλάβες που προκαλούνται όπως πυρκαγιές κατά τη διάρκεια του σεισμού.
Το κυριότερο κομμάτι που θα ήθελα να εστιάσω όμως είναι ο ανθρώπινος παράγοντας. Οι σεισμοί γενικότερα προκαλούν τον πανικό και το φόβο σε αρκετούς από εμάς έχοντας διάρκεια ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Σε στιγμές πανικού και υπερδιέγερσης πρέπει να κοιτάμε με λογική να βοηθήσουμε οποιαδήποτε ανθρώπινη ζωή υπάρχει γύρω μας, συμπεριλαμβανομένου και την δικιά μας. Αν υπάρχει χρόνος και θεωρείτε ότι προλαβαίνετε να τρέξετε σε έναν εξωτερικό χώρο, τότε κάντε το, εκτιμώντας βέβαια την κατάσταση των δεδομένων σας. Απομακρυνθείτε από δέντρα, κτήρια, ηλεκτρικά καλώδια, κολώνες, πινακίδες και τα λοιπά. Αν αισθανθείτε οποιαδήποτε σεισμική δόνηση και δεν προλαβαίνετε να τρέξετε σε κάποιο εξωτερικό χώρο πρέπει να μπείτε αμέσως κάτω από ένα γραφείο ή από ένα γερό τραπέζι, και να είστε μακριά από παράθυρα, καθρέφτες και αντικείμενα που μπορεί να πέσουν. Ο σεισμός είναι ένα φαινόμενο το οποίο δεν προειδοποιεί, οπότε θα πρέπει να είμαστε σε επαγρύπνηση έτσι ώστε στην πιθανότητα μετασεισμών να προλάβουμε να καταφύγουμε σε εξωτερικό περιβάλλον άμεσα.
Το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο του Εθνικού αστεροσκοπείου καταγράφει και διαθέτει δίκτυο σεισμογράφων σχεδόν σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο, έτσι θεωρείται μία πολύ αξιόπιστη πηγή πληροφόρησης σχετικά με το μέγεθος, το επίκεντρο και το χρόνο εκδήλωσης ενός σεισμού. Σχεδόν τα 3/4 των ανθρώπων στον 20ο αιώνα έχουν χάσει την ζωή τους λόγω των καταστροφικών φαινομένων και περίπου 2,7 εκατομμύρια έχουν πεθάνει από σεισμούς. Πρέπει λοιπόν να προσέχουμε βάζοντας προτεραιότητες και επιβάλλοντας την λογική κατά τη διάρκεια και μετά από έναν σεισμό.
Αναφορές//Διαβάστε το και εδώ:
Οι ρίζες της οικολογίας
Η λέξη οικολογία προήλθε από την Ελληνική λέξη οίκος.Η οικολογία δηλώνει το σύνολο των σχέσεων ενός ζώου με το οργανικό και ανόργανο περιβάλλον. Ως οργανικό περιβάλλον θεωρούμε εκείνους τους οργανισμούς που αλληλοεπιδρούν με τον υπό μελέτη οργανισμό ενώ ως ανόργανο θεωρούμε όλα αυτά που καθορίζουν το βιοτικό περιβάλλον, δηλαδή τα συστατικά του χώρου, όπως είναι το έδαφος, το νερό στο οποίο ζει ο οργανισμόςκαι το κλίμα.
Το ένστικτο της επιβίωσης μετέτρεψε τον πρωτόγονο άνθρωπο σε έναν καθοριστικό οργανωμένο βιοτικό παράγοντα ο όποιος χρειαζόταν να γνωρίζει ακριβώς πού θα έβρισκε τροφή. Γενικότερα ο πρωτόγονος άνθρωπος διεκδικούσε την τροφή του είτε από το κυνήγι ζώων είτε από το ψάρεμα είτε από την συλλογή καρπών. Η πραγματική έννοια της οικολογίας δημιουργήθηκε στον άνθρωπο όταν αυτός άρχισε να καλλιεργεί φυτά και να εκτρέφει ζώα, βελτιώνοντας τη γνώση του στους παράγοντες που έκαναν ευνοϊκές τις συνθήκες εύρεσης τροφής. Ηαρμονία στην οικολογία ήταν η βασική αρχή στους Αρχαίους Έλληνες διότι υποστήριζαν την ισορροπία της φύσης. Πολλά από τα κείμενα του Πλάτωνα και του Ηροδότου αποσκοπούν στην διατήρηση κάθε είδους γιατί η μελλοντική εξαφάνιση διατάρασσε την φυσική αρμονία. Οι πρώτες μελέτες της οικολογίας πραγματοποιήθηκαν περίπου τον 17ο αιώνα που χρησιμοποιήθηκαν μαθηματικές σχέσεις για να περιγραφούν ποσοτικά οι ανθρώπινοι πληθυσμοί καταγράφοντας την γεννητικότητα και την θνησιμότητα.
Μέχρι και τα τέλη του 19ου αιώνα κυριαρχούσε η φιλοσοφία του Πλάτωνα με την αρμονία της φύσης. Αργότερα όμως, η φιλοσοφία αυτήν άρχισε να χάνει έδαφος καθώς διαπιστώνεται ότι πολλά από αυτά τα είδη είχαν εξαφανιστεί και ότι γενικότερα επικρατούσε ανταγωνισμός μεταξύ των πληθυσμών. Η θεωρία του Δαρβίνου έπαιξε καταλυτικό ρολό στο τι μπορεί να σημαίνει ανταγωνισμός μεταξύ των πληθυσμών. Υπάρχουνσυγκεκριμένα είδη που αποδεικνύουν τον έλεγχο των πληθυσμιακών μεγεθών σε διάφορες καλλιέργειες, όπως το 1762 ένα είδος πουλιού εισήχθη από τις Ινδίες σε ένα νησί για να την καταπολέμηση των κόκκινων ακρίδων.Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά καθώς οι ζημιές από τις ακρίδες περιορίστηκαν στο ελάχιστο.Επίσης, το 1775 χρησιμοποιήθηκαν αρκετά αρπακτικά μυρμήγκια από ορεινές περιοχές της βορειοδυτικής Αραβίας σε διάφορες φυτείες φοινίκων για καταπολεμήσουν άλλα είδη μυρμηγκιών που κατέστρεφαν εσωτερικά τους κορμούς από τους φοίνικες.
Παρόλα αυτά η βιολογική καταπολέμηση διαφόρων εντόμων που είναι επιβλαβή για τις καλλιέργειες μας, είναι ένας πάρα πολύ ελκυστικός κλάδος της Οικολογίας και γενικά των βιολογικών επιστημών. Εφαρμοσμένη κλάδοι, όπως είναι η γεωργία, η ιχθυοτροφεία, η ιατρική συνείσφεραν αρκετά στα αρχικά στάδια για την ανάπτυξη και την κατανόηση του τομέα της οικολογίας.
Αναφορές//Διαβάστε το και εδώ:
Η ηλιοαπολύμανση εντός του θερμοκηπίου
Μετά από αρκετές έρευνες αναπτύχθηκε ένα σύστημα για την απολύμανση του εδάφους που δεν παρουσιάζει πολλά μειονεκτήματα χρησιμοποιώντας τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας όπως είναι η ηλιακή ακτινοβολία για την απολύμανση του εδάφους εντός μιας θερμοκηπιακής μονάδας. Με τον όρο ηλιοαπολύμανση εννοούμε την παγίδευση της ηλιακής ενέργειας στην επιφάνεια του εδάφους κάτω από ένα πολύ λεπτό διαφανές πλαστικό φύλλο που πραγματοποιεί θερμικές, χημικές, βιοχημικές και βιολογικές αλλαγές έτσι ώστε να απολυμαίνει φυσικά το έδαφος από ασθένειες, εχθρούς, έντομα και ζιζάνια.
Η μέθοδος αυτή είναι ευρέως διαδεδομένη διότι έχει πάρα πολύ μικρό κόστος, είναι φιλική προς το περιβάλλον και δεν κρύβει κινδύνους προς τον παραγωγό. Βέβαια απαιτεί περισσότερο χρόνο εφαρμογής. Η διαδικασία αυτής της μεθόδου είναι αρκετά απλή. Το έδαφος αρδεύεται σε όλη την έκταση που είναι να χρησιμοποιηθεί, απομακρύνεται όλο το νερό κοντά από την επιφάνεια του εδάφους μέχρι να βρεθεί στον ρόγο του και μετά γίνεται κατεργασία με καλλιεργητή έτσι ώστε να αυξηθεί όλη η επιφάνεια. Αργότερα τοποθετείται ένα λεπτό διαφανές πλαστικό φύλλο και αφήνεται για μακρύ χρονικό διάστημα έτσι ώστε να αναπτυχθεί ισορροπία μεταξύ του εδάφους και αυτού. Κατά τη διάρκεια της ημέρας η θερμοκρασία του εδάφους αυξάνεται σημαντικά διότι η ηλιακή ακτινοβολία διαπερνά με μεγάλο ποσοστό (περίπου 90%) το πλαστικό φύλλο που προσπίπτει στην επιφάνεια ενώ ένα πολύ μικρό ποσοστό ανακλάται πίσω. Το έδαφος στη συνέχεια μειώνει τη θερμοκρασία του με την ακτινοβολία που εκπέμπει προς τα πάνω στα μεγάλα μήκη κύματος. Στο πλαστικό φύλλο συμπυκνώνονται υδρατμοί που περιορίζουν τη μείωση της θερμοκρασίας έτσι ένα μεγάλο μέρος της θερμότητας εγκλωβίζεται στο έδαφος.
Για να υπάρξει ένα αρκετά αποδοτικό αποτέλεσμα, το έδαφος εντός του θερμοκηπίου θα πρέπει να έχει αρκετή υγρασία και η κάλυψη του με πλαστικό να διαρκεί τουλάχιστον ένα με δύο μήνες χωρίς να υπάρξουν επιπλέον ενέργειες σε αυτό. Για την καλύτερη απόδοση της ηλιοαπολύμανσης προτείνεται να εφαρμόζεται τους πιο θερμούς μήνες του έτους όπως τον Ιούλιο και τον Αύγουστο.
Η διαδικασία αυτήν πλεονεκτεί σε πολλά σημεία σε σύγκριση με άλλες μεθόδους όπως ότι είναι απλή, εφαρμόζεται χωρίς να υπάρχει μεγάλη οικονομική σπατάλη από την πλευρά του παραγωγού, δεν δημιουργεί παρενέργειες στη μικροχλωρίδα του εδάφους και δεν επηρεάζει καθόλου την υγεία του ανθρώπου. Βέβαια το κακό με τη συγκεκριμένη μέθοδο είναι ότι πρέπει να γίνεται κατά τη θερινή περίοδο, έτσι αποτρέπεται για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα η καλλιεργητική διαδικασία. Τέλος, να αναφέρω ότι υπάρχουν και μερικά θερμόφιλα ζιζάνια ή μικροοργανισμοί που μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα καθώς η ηλιοαπολύμανση δεν τους επηρεάζει. Σε τέτοιες περιπτώσεις χρειάζεται χημική καταπολέμηση.
Αναφορές//Διαβάστε το και εδώ:
Η νοημοσύνη των φυτών
Τα φυτά έχουν τη μοναδική δυνατότητα να αντιλαμβάνονται τα ερεθίσματα που δέχονται από το περιβάλλον και αντιδρούν σε αυτά, για παράδειγμα θα μπορούσαμε να αντιστοιχήσουμε τις αισθήσεις του ανθρώπινου οργανισμού με τις αισθήσεις των φυτών.
Οι άνθρωποι μυρίζουν και γεύονται, αντίστοιχα τα φυτά αντιλαμβάνονται τα θρεπτικά που έχουν στην διαθεσιμότητα τους εντός του εδάφους, οι άνθρωποι βλέπουν, αντίστοιχα και τα φυτά αντιλαμβάνονται διάφορα μήκη κύματος ακτινοβολίας, οι άνθρωποι αισθάνονται πράγματα, αντίστοιχα και τα φυτά αντιλαμβάνονται συγκεκριμένα μηχανικά ερεθίσματα, και τέλος, οι άνθρωποι ακούνε, αντίστοιχα και τα φυτά σύμφωνα με πρόσφατες δημοσιεύσεις που έχουν γίνει καταφέρνουν να αντιλαμβάνονται ήχους και να αντιδρούν σε αυτούς.
Βέβαια πέρα από αυτές τις κοινές αισθήσεις, μπορούμε να προσθέσουμε και κάποιες ακόμα καθώς τα φυτά καταφέρνουν να έχουν απόλυτη αίσθηση του χώρου και του χρόνου γύρω τους, δηλαδή γνωρίζουν την εποχή και την ώρα της ημέρας πού βρίσκονται. Καταφέρνουν να αντιλαμβάνονται την ύπαρξη παθογόνων οργανισμών στο έδαφος και των φυτοφάγων ζώων και διαμορφώνουν της συμπεριφοράς τους ανάλογα έτσι ώστε να προστατεύονται από αυτά.
Άρα μπορούμε να καταλάβουμε ότι αντιλαμβάνοντας μερικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα και διαμορφώνοντας την συμπεριφορά τους, μαθαίνουν και θυμούνται. Επίσης, εμένα προσωπικά μου κάνει εντύπωση η ιεράρχηση των διαφόρων αναγκών που έχουν έτσι ώστε να δοθεί μία τελική ‘απόφαση’ για να λύσουν τα διάφορα προβλήματα που προκύπτουν, για παράδειγμα να αντιλαμβάνονται το πρόβλημα μεταξύ μιας προσβολής ενός εντόμου σε ένα μέρος του φυτού και ενός μηχανικού τραύματος. Επιπροσθέτως μπορούν να προβλέπουν διάφορες κλιματικές αλλαγές μέσω των ερεθισμάτων που δέχονται.
Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό τους είναι ότι επιδεικνύουν κοινωνικότητα μεταξύ των άλλων φυτών, δηλαδή θα βοηθήσουν κάποιο μέλος του ίδιου είδους που έχει ωφέλιμο κόστος για αυτά, όπως για παράδειγμα με τον τρόπο τους θα πληροφορήσουν τα γειτονικά φυτά αν υπάρξει προσβολή από έντομα. Τέλος καταλαβαίνουν και αναγνωρίζουν την ταυτότητά τους ‘διαχωρίζοντας’ τα από τα υπόλοιπα φυτά. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω των ριζών που είναι ικανές να διακρίνουν εάν οι γειτονικές ρίζες αποτελούν συγγενές η μη συγγενές φυτό. Ο συγγενής αντιμετωπίζεται ως βοηθητικός ‘χαρακτήρας’, ενώ ο ξένος ως ένας ανταγωνιστής. Επομένως, θα μπορούσαμε να πούμε με σιγουριά ότι τα φυτά διαθέτουν μία πάρα πολύ ιδιαίτερη μορφή ‘νοημοσύνης’.
Αναφορές//Διαβάστε το και εδώ:
Η σπουδαιότητα των σιτηρών
Έχει καταγραφεί ότι από όλο το σύνολο των φυτικών ειδών μόνο 50 περίπου καλλιεργούνται παγκοσμίως, για την παραγωγή προϊόντων, ενώ μόνο 17 από αυτά καλύπτουν τις διατροφικές ανάγκες του ανθρώπου άμεσα ή έμμεσα. Σε αυτά περιλαμβάνονται τα σιτηρά, όπως το σιτάρι, το ρύζι, το καλαμπόκι, το κριθάρι, η βρώμη, η σίκαλη και άλλα. Παρόλο που η παγκόσμια καλλιεργούμενη έκταση σε σιτηρά παρουσίασε κατά τη διάρκεια των χρόνων μεταβολές η παραγωγή τους εν τέλει υπερδιπλασιάστηκε. Η αύξηση αυτή παρατηρήθηκε επειδή χρησιμοποιούνται πια πλέον πιο παραγωγικές ποικιλίες είτε με τη βελτίωση της τεχνικής των καλλιεργειών είτε με την αύξηση της χρησιμοποίησης της εισροών όπως είναι τα λιπάσματα και τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα. Αυτή είναι η παγκόσμια κυριαρχία των σιτηρών σε ολόκληρο τον κόσμο οφείλεται σε κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά τα οποία έχουν να κάνουν με την αποδοτικότητα, με την ασφάλεια παραγωγής, με την πηγή των τροφίμων, με την εύκολη αποθήκευση και διαχείριση, με τη ζωοτροφή, με την ποιοτική τροφή, καθώς και με την προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας των καταναλωτών.
Ξεκινώντας από την αποδοτικότητα μπορούμε να πούμε ότι τα σιτηρά παγκοσμίως αποδίδουν τόσο με τις μειωμένες εισροές όσο και με συνθήκες υψηλών εισροών και πλήρης εκμηχάνισης. Αισθητά χαρακτηρίζονται και από μεγάλη προσαρμοστικότητα, ευελιξία και αξιοπιστία ώστε να αναπτυχθούν και σε περιοχές με μεγάλες διαφορές ως προς τις εδαφολογικές συνθήκες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα μπορεί να αποτελέσει το ρύζι το οποίο αναπτύσσεται και παράγεται σε στάσιμο νερό. Σε μια ξηρά περίοδο το χαρακτηριστικό των σιτηρών είναι ότι εξασφαλίζεται γρήγορη ανάπτυξη και ομοιόμορφη ωρίμανση. Όμως απαιτείται μηχανοποιημένη συγκομιδή.
Επίσης τα προϊόντα των σιτηρών αποτελούν βασικό πυλώνα της τροφικής αλυσίδας του πληθυσμού ολόκληρου του κόσμου, για παράδειγμα βάση της διατροφής στην Ασία αποτελεί το ρύζι, στην Ευρώπη το σιτάρι, στην Αφρική το καλαμπόκι κτλ. Ο σπόρος των σιτηρών βρίσκεται σε συμπυκνωμένη μορφή τροφής και με πολύ μικρή περιεκτικότητα σε υγρασία, οπότε απαιτεί μικρό χώρο αποθήκευσης, αποφεύγοντας ζημιές από παγωνιά και ξηρασία. Είναι σκληροί στη διαχείριση τους από τα μηχανήματα συλλογής, και κρατούνται αποθηκευμένοι σε κατάλληλη υγρασία, συνήθως 14% για αρκετό χρονικό. Τα σιτηρά παρουσιάζουν μεγάλη αποδοχή από τους καταναλωτές με αποτέλεσμα η διατροφή να κυριαρχείται από αυτά. Εκτός από πηγή υδατανθράκων και πρωτεϊνών τα σιτηρά παρέχουν στη διατροφή λιπαρές ουσίες και βιταμίνες. Σε διάφορα μείγματα με πρωτεϊνούχες τροφές οι σπόροι χρησιμοποιούνται για ζωοτροφή καθώς παρέχονται και χλωρά τροφή κατά τη διάρκεια της βόσκησης.
Εν κατακλείδι τα σιτηρά παρόλο που προσβάλλονται από διάφορους εχθρούς και ασθένειες δεν χρειάζονται εκτεταμένη χρήση αγροχημικών διότι η εφαρμογή τους δεν συμφέρει από οικονομική άποψη, καθώς έχουν καταφέρει μέσω της γενετικής παραλλακτικότητας να δημιουργηθούν ανθεκτικές ποικιλίες που μειώνουν τη χρήση φαρμάκων. Οπότε η μειωμένη χρήση προσφέρει σιγουριά στην υγεία των καταναλωτών.
Αναφορές//Διαβάστε το και εδώ:
Εμείς και ο κύκλος του άνθρακα
Ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία για τα οποία η ζωή υπάρχει, είναι λόγω του άνθρακα. Αν το καλοσκεφτούμε κάθε οργανικό υλικό από τα ορυκτά καύσιμα έως και τα σύνθετα μόρια του DNA και του RNA αποτελούνται από το χημικό στοιχείο άνθρακα. Υπάρχουν αρκετά αποθέματα άνθρακα που βρίσκονται αποθηκευμένα ‘παντού’, όπως μόρια στο σώμα διαφόρων οργανισμών, στην ατμόσφαιρα με τη μορφή του διοξειδίου του άνθρακα, στα ορυκτά καύσιμα και σε πετρώματα όπως είναι ο ασβεστόλιθος, σαν οργανικό υλικό στο έδαφος ως ανθρακικό ασβέστιο, στο κέλυφος θαλάσσιων οργανισμών και σε πολλά ακόμα.
Μία από τις σημαντικότερες διεργασίες των οργανισμών όπως είναι τα φυτά αποτελεί ο μηχανισμός της φωτοσύνθεσης που χρησιμοποιείται η ηλιακή ενέργεια, το νερό και το διοξείδιο του άνθρακα για να μετατραπούν σε οξυγόνο και σε μόρια γλυκόζης. Ίδια διαδικασία κατά κάποιο τρόπο πραγματοποιείται και στα υδάτινα περιβάλλοντα όπου το διοξείδιο του άνθρακα διαχέεται στο νερό και λαμβάνετε από τα φυτά και το φυτοπλαγκτόν.
Ο άνθρακας ελευθερώνεται κυρίως από ζωντανούς οργανισμούς με τη μορφή αερίου διοξειδίου του άνθρακα διαμέσου της διαδικασίας της αναπνοής καθώς επίσης παράγεται και από τους αποικοδομητές κατά τη διαδικασία της αποικοδόμησης της νεκρής οργανικής ύλης. Αυτό το οποίο θα έπρεπε να αναφερθεί είναι ότι το διοξειδίου του άνθρακα απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα και από τη διαδικασία της καύσης, για παράδειγμα από λέβητες φυσικού αερίου είτε πετρελαίου, δηλαδή από τους ανθρωπογενείς παράγοντες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη συνεχή αύξηση συγκέντρωσης του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Τα μόρια του, απορροφούν μέρος της θερμότητας που διαφορετικά θα διέφυγε από την ατμόσφαιρα της γης προς το διάστημα, έτσι αυξάνουν σταδιακά την θερμότητα της επιφάνειας του πλανήτη δημιουργώντας το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Είναι ένα θέμα για το οποίο οι επιστήμονες τρέμουν συζητήσουν καθώς είναι πιθανό να προκαλέσει δραματικές αλλαγές στο κλίμα της γης όπως, αύξηση της στάθμης της θάλασσας, αύξηση της συχνότητας εμφάνισης των λεγομένων ακραίων καιρικών φαινομένων και ερημοποιήσεις διαφόρων περιοχών.
Ο άνθρακας βρίσκεται παντού γύρω μας και αποτελεί την στήριξη της ζωής καθώς δημιουργείται και ανακυκλώνεται από τους οργανισμούς που μας κάνουν να αναπνέουμε.
Αναφορές//Διαβάστε το και εδώ:
Οι αμπελοκαλλιέργειες στην Ελλάδα
Η καλλιέργεια της Αμπέλου και η τέχνη της οινοποίησης αποτελούν συστατικό στοιχείο των σπουδαιότερων αρχαίων πολιτισμών της Μεσογείου. Σήμερα η αμπελοκαλλιέργεια έχει επεκταθεί σε όλο τον κόσμο και το φυτό αυτό μπορεί να επιβιώσει και να ολοκληρώσει το βιολογικό του κύκλο σε αρκετές περιοχές. Η άμπελος είναι από τα πρώτα είδη που προσέλκυσε την προσοχή του ανθρώπου από την εποχή που ακόμα αυτός ήταν συλλέκτης τροφής, δηλαδή κατά την μεσολιθική περίοδο που ο άνθρωπος δεν κατοικούσε πλέον μόνο σε σπηλιές αλλά και σε πρωτόγονους οικισμούς. Πράγμα που σημαίνει την έναρξη της γεωργικής δραστηριότητας.
Η ελληνική αμπελουργία αποτελείται από τέσσερις παραμέτρους που τη χαρακτηρίζουν και την πιστοποιούν. Αρχικά έχουμε την ιστορική παράμετρο καθώς είναι γεγονός ότι η άμπελος και ο οίνος αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο του αρχαίου και σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού. Γενικά υπήρχαν άπειρες αναφορές σε αρχαία κείμενα καθώς και σε παραστάσεις σε αρχαία μνημεία και ευρήματα που αναδεικνύουν τη σημασία αυτού του συγκεκριμένου φυτού και των προϊόντων του στην αρχαία ελληνική κοινωνία. Πολλές φορές τυχαίνει η ιστορία μιας περιοχής να αναδεικνύεται μέσα από διάφορα τοπικά προϊόντα, πάρα πολλά από τα ονόματα των οίνων άλλωστε τείνουν να θυμίζουν αρχαία Ελλάδα, μυθικά και ιστορικά πρόσωπα. Επιπλέον υπάρχουν οι γεωγραφικοί παράμετροι, καθώς θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα πάντα αποτελούσε πεδίο πολλαπλών συγκρούσεων και ανακατατάξεων, μέσα από πολλούς διαφορετικούς πολιτισμικούς κόσμους και με χαρακτηριστικό σταθμό την εμφάνιση των Οθωμανών Τούρκων που επικρατούσε η θεοκρατική αντίληψη ως προς την απαγόρευση της κατανάλωσης αλκοολούχων ποτών και οίνου. Αυτό έφερε σημαντικές μεταβολές στην ποικιλιακή σύνθεση των αμπελώνων της περιοχής αλλά και τον περιορισμό διαφόρων αμπελοκαλλιεργητών εκείνα τα χρόνια σε σχέση με άλλες χώρες της Δύσης. Επίσης οι κλιματικοί παράγοντες είναι αυτοί που έχουν άμεση σχέση με την Ελληνική αμπελοκαλλιέργεια και γενικά με το μεσογειακό κλίμα το οποίο παρουσιάζει διαφοροποιήσεις κατά περιοχές. Για παράδειγμα, τις χαρακτηριστικά χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα οι οποίες είναι ευνοϊκές για μία αμπελοκαλλιέργεια και το πολύ ξηρό καλοκαίρι, που βοηθάει την είσοδο των φυτών σε μία κατάσταση ήπιας υδατικής καταπόνησης για την έναρξη της ωρίμανσης. Τέλος δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω τους βιολογικούς παραμέτρους στον Ελλαδικό χώρο καθώς καλλιεργείται ένας αριθμός τοπικών ποικιλιών των οποίων οι ιδιότητες και δυνατότητες τους ακόμα δεν έχουν μελετηθεί πλήρως αλλά αποτελούν μοναδικό πλούτο της χώρας μας. Βέβαια, έρχεται και ένας αριθμός ποικιλιών ξενικής προέλευσης οι οποίες παράγουν καλής ποιότητας προϊόντα οινοποιίας και επιτραπέζιων σταφυλιών.
Οι αμπελοκαλλιέργειες παγκοσμίως καταλαμβάνουν εκατομμύρια στρέμματα και στις πέντε ηπείρους. Οπότε η πλεονεκτική θέση της Ελληνικής αμπελουργίας έχει ως αποτέλεσμα να διακινούνται σήμερα στην αγορά υψηλής ποιότητας προϊόντα από τεράστιες βιομηχανικές επιχειρήσεις όσο και από μικρές, με μεγάλη επιτυχία.
Αναφορές//Διαβάστε το και εδώ:
Η εμπορική διακίνηση των φαρμακευτικών αρωματικών φυτών
Η έννοια της ποιότητας είναι ένας συμβιβασμός μεταξύ του παραγωγού και του καταναλωτή, του οποίου η τιμή έχει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο μεταξύ τους.
Τα προαπαιτούμενα χαρακτηριστικά για την εμπορική διακίνηση ενός προϊόντος στην αγορά και για την εξαγωγή του έρχεται σε απόλυτη συνάρτηση με την ποιότητα του αρωματικού φαρμακευτικού φυτού καθώς και την τελική χρήση του, δηλαδή αν χρησιμοποιηθεί για το άρωμα, την γεύση, για ιατρικούς σκοπούς ή ακόμα και για τον βιολογικό καταναλωτή που θέλει τα προϊόντα του να μην γίνονται με την χρήση ζιζανιοκτόνων, λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων.
Έτσι για αυτή την πληθώρα των απαιτήσεων όλοι οι επαγγελματικοί και κρατικοί οργανισμοί έχουν θεσπίσει κάποιες συγκεκριμένες απαιτήσεις-προδιαγραφές σε σχέση με τον έλεγχο της ποιότητας των αρωματικών φαρμακευτικών φυτών. Για παράδειγμα, η Γαλλική AFNOR καθορίζει μία συγκεκριμένη διάταξη για τις παραγωγικές διαδικασίες όσον αφορά τα βότανα, τα αρτύματα, τα αιθέρια έλαια κτλ.
Ορίζουν ότι για κάθε δρόγη και φυτικό προϊόν που συμπεριλαμβάνεται προς το εμπόριο θα πρέπει να προσδιορίζεται μεταξύ άλλων ακριβώς το μέρος του φυτού που χρησιμοποιείται, ρίζα, άνθος κτλ. καθώς και το φυτικό του υλικό, αν είναι δηλαδή νωπό, ξηρό, θρυμματισμένο, ολόκληρο κτλ. Θα πρέπει να καθορίζεται επίσης η ελάχιστη απαιτούμενη περιεκτικότητα σε ορισμένα αιθέρα έλαια και η μέγιστη ως προς τα δραστικά συστατικά.
Όλες οι προδιαγραφές προσδιορίζουν επακριβώς το εμπορικό υλικό για μία φαρμακοβιομηχανία τόσο ως προς την ποσότητα όσο και προς την ποιότητα επεξεργασίας.
Τέλος θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι για την ποιότητα του τελικού προϊόντος παίζει καθοριστικό ρόλο η διαδικασία της ξήρανσης, έτσι με αυτό τον τρόπο θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη συγχρόνως οι απαιτήσεις των εν γένει προδιαγραφών που ισχύουν και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά όλων των φυτικών υλικών.
Αναφορές//Διαβάστε το και εδώ:
Οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν τα ζιζάνια
Ως ζιζάνιο, μπορούμε να θέσουμε κάθε φυτό που αναπτύσσεται σε έναν χώρο όταν αυτό δεν είναι επιθυμητό. Ουσιαστικά θεωρούνται όλα εκείνα τα αυτοφυή καλλιεργούμενα φυτά που μπορούν να αναπτυχθούν σε χώρους και χρονικά διαστήματα όπου ο άνθρωπος δεν επιθυμεί. Για παράδειγμα, ο δρόμος, οι γραμμές τρένων, αποστραγγιστικά και αρδευτικά κανάλια ή βιομηχανικούς χώρους.
Τέτοια φυτά μπορούμε να συναντήσουμε σε οπωρώνες, αμπελώνες, χώρους εγκαταστάσεων, σε επικλινή εδάφη κτλ. Τα ζιζάνια θεωρούνται επιθυμητά σχεδόν μόνο στη διάρκεια του χειμώνα επειδή βελτιώνουν τη δομή και εμπλουτίζουν με θρεπτικά στοιχεία το έδαφος μετά την αποδόμηση τους. Βέβαια από την άλλη, η παρουσία των φυτών αυτών κατά τη διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού είναι ανεπιθύμητη επειδή ανταγωνίζονται τα δέντρα για τα θρεπτικά στοιχεία, το νερό, το φως καθώς κάνουν δύσκολες και τις καλλιεργητικές φροντίδες.
Οι ζημιές που προκαλούν στην ουσία τα ζιζάνια θα μπορούσαμε να πούμε ότι δεν περιορίζονται μόνο στα καλλιεργούμενα φυτά, αλλά επίσης στα φυσικά λιβάδια, στους βοσκοτόπους, στον άνθρωπο με διάφορες αλλεργίες και δηλητηριάσεις ακόμα και στα ζώα. Βέβαια εκεί που θα ήθελα να επικεντρωθώ είναι στις ζημιές που προκαλούν στα καλλιεργούμενα φυτά διότι έχει μεγάλη οικονομική σημασία επειδή σχετίζονται άμεσα με τη μείωση των αποδόσεων αλλά και την υποβάθμιση του προϊόντος που είναι για εμπορική χρήση.
Την μεγαλύτερη ζημιά που μπορούν να προκαλέσουν τα ζιζάνια σε οποιαδήποτε καλλωπιστικό φυτό, είναι ο ανταγωνισμός στο νερό και στο φως, οπότε στην συγκεκριμένη περίπτωση θα αναλύσουμε δυο ορισμούς, τον ορισμό του ανταγωνισμού και τον ορισμό της αλληλοπάθειας. Ως ανταγωνισμός θεωρείται οποιαδήποτε μορφή αλληλεπίδρασης μεταξύ των γειτονικών φυτών του διαφορετικού είδους που συμβαίνει όταν η άμεση διαθεσιμότητα ενός σπόρου στο γύρω περιβάλλον δεν καλύπτει την συνδυασμένη απαίτηση των γειτονικών φυτών. Ενώ με τον όρο της αλληλοπάθειας εκφράζεται ως η μορφή της αντίδρασης μεταξύ των φυτών του ίδιου είδους ή του διαφορετικού, που λαμβάνει χώρα από ένα φυτό όταν αυτό απελευθερώνει χημικές ουσίες προς το περιβάλλον που διεγείρουν ή αναστέλλουν οποιαδήποτε αύξηση των υπολοίπων φυτών. Άρα θα μπορούσαμε να πούμε με σιγουριά ότι ο ανταγωνισμός είναι η έμμεση μορφή δράσης των φυτών ενώ η αλληλοπάθεια η άμεση.
Είναι πολύ δύσκολο να μελετηθεί το φαινόμενο του ανταγωνισμού διότι ταυτόχρονα λαμβάνει χώρα η αλληλοπάθεια και δεν μπορεί να διαχωριστεί από αυτήν, για τον λόγο αυτό άλλωστε πάρα πολλοί ερευνητές δεν χρησιμοποιούν τον όρο ανταγωνισμό ή αλληλοπάθεια αλλά τον όρο παρέμβαση-παρεμπόδιση. Ορισμένες φορές είναι αδύνατο να καθοριστεί αν ο ανταγωνισμός γίνεται είτε για τα θρεπτικά στοιχεία είτε για το νερό είτε για το φως είτε και για τους τρεις παράγοντες. Τα περισσότερα ζιζάνια απαιτούν μεγάλες ποσότητες θρεπτικών στοιχείων για να παράγουν την ίδια ποσότητα ξηράς ουσίας και για αυτό πολλές φορές αυτά ανταγωνίζονται τα καλλιεργούμενα φυτά για το φώσφορο και το άζωτο που θεωρείται και το σημαντικότερο θρεπτικό στοιχείο.
Εκτός όμως από τα θρεπτικά στοιχεία ανταγωνίζονται και για το νερό, που είναι ο σημαντικότερος παράγοντας για το φύτρωμα, την αύξηση και τη βελτίωση του φυτού. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που επιβεβαιώνει αυτή μας τη σκέψη είναι ότι όταν υπάρχει έλλειψη νερού ή μικρή περιεκτικότητα σε υγρασία στο έδαφος, η έναρξη του φυτρώματος των σπόρων των ζιζανίων καθίσταται αδύνατη. Πολλά από τα ζιζάνια καταναλώνουν ίση ή και μεγαλύτερη ποσότητα νερού από τα καλλιεργούμενα φυτά διότι διαθέτουν ένα πλούσιο ριζικό σύστημα και προσλαμβάνουν το νερό με ταχύτερο ρυθμό έτσι ώστε να εκμεταλλευθούν και μεγαλύτερο όγκο εδάφους. Τέλος, έρχεται ο ανταγωνισμός σε σχέση με το φως που λαμβάνει ένα ζιζάνιο. Ο ανταγωνισμός αυτός είναι οξύτερος επειδή εκεί που υπάρχει επάρκεια θρεπτικών στοιχείων και νερού τα ζιζάνια αναπτύσσονται με πάρα πολύ γρήγορους ρυθμούς και αποκτούν μεγαλύτερη φυλλική επιφάνεια, έτσι δημιουργούν προβλήματα σκίασης. Γενικώς πρέπει να αναφερθεί ότι τα φυτά που έχουν μεγαλύτερη φιλική επιφάνεια και γενικά εναλλασσόμενα φύλλα, και όχι αντίθετα, πλεονεκτούν στον ανταγωνισμό του φωτός.
Θα ήθελα να αναφέρω ότι το μέγεθος της ζημιάς όλων των καλλιεργούμενων φυτών εξαιτίας του ανταγωνισμού των ζιζανίων είναι δύσκολο να εκτιμηθεί επειδή επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, όμως χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ελαιοκράμβη, το ρύζι και η πατάτα που η απόδοσή τους μειώνεται έως και 53%.
Αναφορές//Διαβάστε το και εδώ:
Πίσω από έναν δορυφορικό φακό…στην Θεσσαλία!
Η Θεσσαλία είναι μια από τις περιοχές της Ελλάδας που είναι ευάλωτη στις πλημμύρες για διάφορους λόγους, τόσο φυσικούς όσο και ανθρωπογενείς:
-
Γεωγραφική Θέση και Τοπογραφία: Η Θεσσαλία είναι μια μεγάλη κοιλάδα που περικλείεται από ορεινές περιοχές. Αυτό το επίπεδο συλλέγει τα νερά που κατεβαίνουν από τα βουνά, δημιουργώντας ευκαιρίες για πλημμύρες, ειδικά κατά τη διάρκεια έντονων βροχοπτώσεων.
-
Ροές Ποταμών: Η περιοχή διασχίζεται από σημαντικούς ποταμούς όπως ο Πηνειός, ο οποίος μπορεί να προκαλέσει πλημμύρες όταν υπερχειλίζει.
-
Ανθρωπογενείς Παρεμβάσεις: Η διαχείριση των υδάτινων πόρων, οι υδρολογικές επεμβάσεις, η αποχέτευση, και η οικοδόμηση σε περιοχές κοντά σε ποταμούς και ρέματα μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο πλημμυρών.
-
Αγροτικές Εκτάσεις: Πολλές φορές, η υπερβολική χρήση γεωργικών εκτάσεων, χωρίς την κατάλληλη διαχείριση του εδάφους, μπορεί να μειώσει τη διαπερατότητα του εδάφους, καθιστώντας το πιο ευάλωτο στις πλημμύρες.
-
Κλιματικές Αλλαγές: Η αύξηση της συχνότητας των έντονων βροχοπτώσεων λόγω των κλιματικών αλλαγών μπορεί να επιφέρει αυξημένο κίνδυνο πλημμυρών στην περιοχή.
-
Υποδομές και Διαχείριση: Σε ορισμένες περιοχές, οι υποδομές (όπως φράγματα, αποχετεύσεις κλπ.) μπορεί να μην είναι σχεδιασμένες να αντιμετωπίζουν έντονα υδατικά φαινόμενα, δημιουργώντας επιπλέον κινδύνους.
Για τους παραπάνω λόγους, είναι σημαντικό να υπάρχει συνεχής παρακολούθηση και προσαρμογή των στρατηγικών διαχείρισης των υδάτινων πόρων και των περιοχών που είναι ευάλωτες σε πλημμύρες στη Θεσσαλία.
Βασιζόμενος στις παραπάνω παρατηρήσεις και ανησυχίες για τη Θεσσαλία, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η προληπτική δράση και η συνεχής ενημέρωση είναι κεφαλαιώδους σημασίας.
Πρέπει να αναθεωρηθούν και να βελτιωθούν οι υπάρχουσες υδραυλικές υποδομές, όπως φράγματα (υπάρχουν πολλές ιδέες για εφαρμογή καλύτερων υποδομών) και αποχετευτικά δίκτυα, ώστε να αντέχουν σε πιο έντονα καιρικά φαινόμενα. Το επίπεδο της Θεσσαλίας είναι μια πρόκληση από μόνο του, αλλά με τον σωστό σχεδιασμό και τις κατάλληλες επενδύσεις, οι επιπτώσεις αυτών των φαινομένων μπορεί να μειωθούν. Επίσης, θα ήταν σοφό να διεξαχθούν εκπαιδευτικά προγράμματα στις τοπικές κοινότητες, διδάσκοντας τους κατοίκους πώς να δρουν προληπτικά και πώς να αντιδρούν σε περίπτωση πλημμύρας. Η πληροφόρηση και η ετοιμότητα των κοινοτήτων μπορεί να κάνει τη διαφορά στην προστασία των ζωών και των περιουσιών τους.
Η Θεσσαλία έχει ήδη αντιμετωπίσει αρκετές πλημμύρες στο παρελθόν, αλλά με την κατάλληλη προετοιμασία, συνεργασία και ενημέρωση, μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα ασφαλέστερο μέλλον για την περιοχή.
Πάμε να δούμε την Θεσσαλία από ψηλά, σε διάφορες εξηγήσιμες μορφές της.
Αρχικά ας δούμε το μεγαλύτερο μέρος της Θεσσαλίας σε μορφή true color. Στις δορυφορικές εικόνες, όταν αναφερόμαστε στο "true color" (ή "natural color"), εννοούμε μια απεικόνιση που χρησιμοποιεί τα τρία βασικά χρωματικά κανάλια (κόκκινο, πράσινο, μπλε) για να δημιουργήσει μια εικόνα που αντικατοπτρίζει πιστά τον τρόπο με τον οποίο το ανθρώπινο μάτι θα περίμενε να δει το τοπίο υπό φυσικές συνθήκες.
31/8/2023:
10/9/2023:
Εκτεταμένα βλέπουμε και μέσω του δείκτη SWIR. Το SWIR αναφέρεται στο "Short-Wave Infrared" φάσμα, το οποίο καλύπτει μια περιοχή του φάσματος ανάμεσα στο κοντό υπέρυθρο (NIR) και το μεσαίο υπέρυθρο (MIR). Συγκεκριμένα, το SWIR καλύπτει τα μήκη κύματος από περίπου 1,4 μm έως 3 μm. Το SWIR φάσμα έχει ιδιαίτερες ιδιότητες που το καθιστούν χρήσιμο σε δορυφορικές εφαρμογές για την διάκριση υγρασίας. Το νερό απορροφά την ακτινοβολία SWIR, κάνοντας το SWIR ιδιαίτερα χρήσιμο για την εντοπισμό υγρασίας στο έδαφος ή για τη διάκριση μεταξύ υγρής και ξηρής βλάστησης.
31/8/2023:
10/9/2023:
Τέλος, μπορούμε να διακρίνουμε την ποσότητα υγρασίας μέσω του 8-NDSI δείκτη. Ο δείκτης 8-NDSI, ή αλλιώς Normalized Difference Soil Index για τον δορυφόρο Sentinel-2, είναι μια τροποποίηση του παραδοσιακού NDSI και χρησιμοποιείται για την ανίχνευση και τον προσδιορισμό της υγρασίας του εδάφους.
31/8/2023:
10/9/2023:
Καταλήγοντας και μετά από την ανάλυση των δορυφορικών εικόνων, είναι προφανές ότι η περιοχή της Θεσσαλίας παρουσιάζει συγκεκριμένες ευπάθειες στις πλημμύρες. Σαν γεωπόνος, θα ήθελα να προτείνω τα εξής μέτρα για την αντιμετώπιση και την προετοιμασία των καλλιεργειών και των εδαφών:
-
Εφαρμογή Βιολογικών Καλλιεργειών: Οι βιολογικές καλλιέργειες μπορούν να συμβάλλουν στην αύξηση της διείσδυσης του νερού στο έδαφος, μειώνοντας τον κίνδυνο επιφανειακής ροής.
-
Δημιουργία Φυτοαποθεμάτων: Φυτεύοντας δέντρα και φυτά σε στρατηγικές θέσεις, μπορεί να μειωθεί η ροή του νερού και να προστατεύσουμε τις περιοχές από την υπερχείλιση.
-
Κατασκευή Τεχνητών Υδατοφρακτών: Η δημιουργία μικρών τεχνητών λιμνών ή υδατοφρακτών μπορεί να συμβάλλει στην απορρόφηση του πλεονάζοντος νερού κατά τις περιόδους βροχής.
-
Συστήματα Παρακολούθησης: Η εγκατάσταση συστημάτων παρακολούθησης και πρόβλεψης του καιρού μπορεί να βοηθήσει τους αγρότες να προετοιμαστούν εγκαίρως για πιθανές πλημμύρες.
-
Η προστασία της γης είναι καθήκον όλων μας. Με τις σωστές πρακτικές και την κατανόηση των δυναμικών του περιβάλλοντος, μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι οι γενιές που θα έρθουν θα έχουν μια σταθερή και υγιή γη, για να καλλιεργήσουν.
Όλες οι εικόνες προήλθαν από το Sentinel-2 δορυφόρο. Είναι ένας δορυφόρος παρατήρησης της Γης από το Πρόγραμμα Copernicus που αποκτά συστηματικά οπτικές εικόνες σε υψηλή χωρική ανάλυση πάνω από την ξηρά και τα παράκτια ύδατα.
Αναφορές//Διαβάστε το και εδώ:
